Sabahların uykusuzluğu kötü
Akşamların yalnızlığı
Özlemler artık can yakmıyor
Yoksa bu mu en acısı..
Eski sevgililer evlenmiş
En cadısı halâ bekâr
Hepsine ve kendime
İnatçı umutlar, mutluluklar..
Otobüsler, tren garları
Pelerin gibi uçuşan suratlar
Hangi şehre gitsem kaç mevsim
Beni taşıyıp savursalar
Şaşkının biriyim
Denizlerine vurulduğum gemiler
Hep korktuğum tayyareler
Götürseler kalabilen her şeyi
Aynı yerde doğmuşum
Aklımda çocukluğum
Yarınsız sevilen zamanlar...
(2005/İstanbul - Kiev)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder