21 Kasım 2010 Pazar

Sırrı Süreyya ÖNDER'e Açık Mektup


Devrimci mevrimci değilim uzun yıllardır Abi. Şükür devirci de değilim, olamam mamafih.. Ezberci parti robotlarından çok çektik. Polis jopunun değil kırılan hayallerin, duvarlar ve Sovyetler yıkılınca bizi de yıkılmış sayan "önderlerin" vebalidir şu kıyıda köşede kalmışlığımız Sırrı Süreyya Abi.

Ağızlarını yaya yaya dün sloganını attırdıkları tüm değerlerimize bugün korolar halinde küfreden, küfrettikçe gebeşleşen, olanca yiğitliğiyle ölmüş arkadaşlarının eksik ömürlerinden utanmayıp dönenlerle bir tutma Abi. Dönmek değil yılmak ve teslim olmaktı hissemize düşen. Senin gibilerin uzağına savurdu hayat. Zaaflarımız, tek bir yalanın binom açılımı gibi sinsice çoğaldı. Ve bize büyük sözler söyleyen her adam çok küçülmüştü yazık ki. Ketenperenin, ihanetin sonu gelmedi.

Uzaktan uzağa şimdi yeni tanıdım seni. Sen ne güzel insansın Sırrı Süreyya Abi. Bir omuz ver. Arkadaşlığını esirgemeyeceğinin sözüyle beraber.. Evimi, arabamı, tuttuğum takımın kombine biletini kısacası edindikçe beni eksilten tüm şu şeyleri sol elimin tersiyle savurup iteyim.. Felsefenin Temel İlkeleri'nden başlamaya hazırım Abi. Yeniden. Orta son muydu lise bir mi o yüreğimle.. Her yenilgi bile bile lades olsun üstümüze üşüşen şu rezil akbabaların öceş kemiğinden. Aslında aklımızda! Amma varsınlar üttük sansınlar be Abi..


İzleyiciler